Βιβλιογραφία


...και ο Τσε στα Εξάρχεια
(Θεατρικός μονόλογος σε έξι πράξεις)
(θεατρικό) - εκδόσεις Κουκκίδα 2022




Αγοράστε το εδώ






Κατά Κρόνου (ποίηση) -εκδόσεις Κουκκίδα 2017 



Στη στρόφιγγα ο χρόνος να σαλεύει

Και όσο πάει να τους στενεύει,

Σπρώχνοντας στη λησμονιά

 

Τα άδεια τους λόγια τα κενά

Και τα φτηνά σαρκία

Ώς να τους αποτινάξει η ίδια η Ιστορία.

 

Και θα ’ναι εκεί φλεγόμενος Τζορντάνο Μπρούνο να κοιτάζει σοβαρός.

Και θα ’ναι εκεί η Ρόζα Λούξεμπουργκ, πνιγμένη, με τα μάτια λαμπερά.

Και θα ’ναι εκεί προδομένος ο Άρης Βελουχιώτης, βλοσυρός.

Και θα τους ξεπροβοδίσουν στο τίποτα, στο ποτέ, στο πουθενά.

 

Και θα ’ναι εκεί κάθε Σπάρτακος που περπάτησε τη γη,

Και κάπου εκεί θα ’μαι κι εγώ, κάπου εκεί θα ’σαι κι εσύ,

Θα ’ναι όλοι οι μεγάλοι και θα ’ναι όλοι οι μικροί

Που ενάντια στους Κρόνους ζήσανε ολόκληρη ζωή.




Ακίνητη πόλη (διηγήματα) -εκδόσεις Κουκκίδα 2014

"Να κάτσεις να γράψεις", είπε. "Μόνο σ αυτό είσαι καλός. 
Να κάτσεις να γράψεις".
Κι ύστερα έφυγε.
Εκνευρίστηκα. Φαντάστηκα πως τρέχω ξοπίσω του, πως τον προλαβαίνω πριν μπει στο αυτοκίνητο και πως του λέω κάτι πολύ έξυπνο για τη γενιά του και τους αγώνες τους και πώς χειραγωγηθήκανε τελικά κι αυτοί και τι διάολο θέλουνε πια από εμάς, να βγάλουμε το φίδι απ την τρύπα; Και στο κάτω κάτω, για ποιον να γράψω; Κανείς δεν διαβάζει τίποτα πια, μόνο η εικόνα έχει δύναμη κι αυτή ξεφτιλίστηκε, ο Μπουνιουέλ πέθανε, ο Μαρξ πέθανε , ο Λένιν πέθανε, ο Λένον πέθανε, ο Καστοριάδης πέθανε κι ο Κάστρο θα πεθάνει κι όλοι πεθάνανε και μόνο ελάχιστοι τους θυμούνται στ αλήθεια και βαρέθηκα να ζω με όλη αυτή την ατέλειωτη μυθολογία που έχει καταντήσει απλά άλλο ένα target group για εμπόρους με σοσιαλιστική φρασεολογία.










Η ιστορία ενός "Μισάνθρωπου" (εκδόσεις Παρασκήνιο, 2008)

...κι αφού η Ιστορία δεν αλλάζει και πολύ όσο η συνείδηση παραμένει εξαγοράσιμη, 
Όσο η ισότητα παραμένει μια ουτοπία κι η ελευθερία μια παραπάνω έννοια άσημη,
Αφού αιώνες τώρα, με του Capone τη λογική, μια προεδρεύουσα μαϊμού 
Κουμαντάρει όλο τον κόσμο χάρη στις ευλογίες του πλέον άμαθου λαού.

Και σκοτώνει έθνη, ελπίδες, γνώση, την όποια ευκαιρία για μι αλλιώτικη ζωή,
Αφού η μετριότητα, η αλαζονεία, αφού αυτή η ατέλειωτη ξεφτίλα καλά κρατεί.
Τόσα χρόνια, το ίδιο θα έκανε σχεδόν, όποτε κι αν έζησε, σ όποια χώρα και φυλή
(Εκτός ίσως κι αν έζησε στην Κούβα των Κάστρο και Γκεβάρα, την πρώτη εποχή).

Ούτε τ όνομα του ν αναφέρω έχει ουσία, 
Παρόλο που αξιόλογος και ξεχωριστός υπήρξε άνθρωπος,
Μα, έτσι, απλά και μόνο για την ειρωνεία,
θα τον λέω όπως τον λέγανε οι τυχαίοι: ο "Μισάνθρωπος". 

Π.Ε.Δημητριάδης: Παρουσίαση του βιβλίου του Δημήτρη Λάμπου «Η ιστορία ενός Μισανθρώπου».

Maximize

«Όταν διάβασα τις κριτικές για την Ιστορία ενός ‘Μισάνθρωπου’, προβληματίστηκα, και ως άπιστος Θωμάς, είπα να βάλω ο ίδιος ‘το δάκτυλο στο τύπο των ήλων’. Πήγα σε ένα βιβλιοπωλείο και αγόρασα το βιβλίο κι επειδή η περιέργεια με έτρωγε, ανέβηκα στο πατάρι, παρήγγειλα ένα καφέ, άναψα τσιγάρο κι άρχισα να διαβάζω. Όταν τέλειωσα ο καφές μου είχε κρυώσει, σχεδόν απείραχτος και το τσιγάρο μου είχε γίνει στάχτη, το μισό μέσα από το σταχτοδοχείο και το άλλο μισό απ’ έξω. Σκέφτηκα λίγο και ξανακοίταξα το όνομα του συγγραφέα με την ελπίδα ότι θα έβρισκα το δικό μου όνομα ή τέλος πάντων το όνομα κάποιου γνωστού μου, που ξέρει και ξέρω τη ζωή του, τα προβλήματά του, τα βάσανά του, τις σκέψεις του, τα όνειρά του, τους φόβους του, τους θυμούς του και τα θέλω του. Όμως δεν πειράζει που δεν το έγραψα εγώ αυτό το βιβλίο, ή κάποιος από τους ‘κολλητούς’ μου. Μου φτάνει που το έγραψε κάποιος από τη γενιά μου, για τη γενιά μου και για τον Άνθρωπο. Το συστήνω ανεπιφύλακτα σε κάθε συνάνθρωπο που απαιτεί να τον σέβονται αυτοί που γράφουν και να μην ‘τον γράφουν’. Στο παλικάρι που το έγραψε οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ και περιμένω την επόμενη δουλειά του. Να είχαμε κάμποσους τέτοιους ‘Μισάνθρωπους’ είπα κι έτρεξα στο επόμενο Internet café, για να προσθέσω και τη δική μου άποψη για αυτό το θαυμάσιο βιβλίο’

Γιώργος Χαλκιδαίος.


«Ο ‘Μισάνθρωπος’ του Δ.Λ. μας ξεναγεί χωρίς προσχήματα και με εκτυφλωτικό φως στις γωνιές του Όντος και του Δέοντος. Μας αναγκάζει να κοιταχτούμε στον καθρέφτη μας ως γονείς, ως δάσκαλοι, ως φίλοι, ως κοινωνία και ως πολιτισμός και αφού αναλογιστούμε το γιατί του Όντος να αναζητήσουμε την εικόνα του Δέοντος. Αφού για να ‘φύγει από πάνω μας ο τρόμος, η αλήθεια είναι ο μόνος δρόμος’. Ένα βιβλίο καλογραμμένο, συναρπαστικό, χρήσιμο, θα έλεγα και λυτρωτικό. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα.’
 
-Θόδωρος Σελιανίτης


‘Διάβασα πρόσφατα αυτό το βιβλίο και ως γιατρός θα μπορούσα να πω πως αυτό αποτελεί μια αξονική τομογραφία της σύγχρονης κοινωνίας, η οποία καταγράφει όλες τις νοσηρότητές της. Νοσηρότητες που βιάζουν την ανθρώπινη προσωπικότητα και παραμορφώνουν τον άνθρωπο για να τον κάνουν οπαδό της κυρίαρχης ιδεολογίας της ολιγαρχίας και τον σκοταδιστικών και παραεξουσιαστικών υπονόμων της κοινωνίας της καπιταλιστικής οικονομίας. Το γεγονός πως ο συγγραφέας δεν περιορίζεται μόνο σε διαγνώσεις αλλά μας δείχνει μέσα από τους μονολόγους του ‘Μισάνθρωπου’ το δρόμο που οδηγεί στη ρεαλιστική ουτοπία ενός καλύτερου, ανθρωπινότερου κόσμου, προσδίδει στο βιβλίο αυτό την αξία ενός απελευθερωτικού μανιφέστου της εποχής μας. Πρόκειται για ένα πολύ αξιόλογο βιβλίο που αξίζει να το αναζητήσετε επίμονα και να το διαβάσετε ως πνευματικό αντιβιοτικό ενάντια στην αποπνευματοποίηση, κι αν δεν σας ενοχλεί ενάντια στην αποβλάκωση στην οποία μεθοδικά και συστηματικά μας υποβάλλουν οι δυνάμεις που μας θέλουν δούλους κι όχι ελεύθερους, σκεπτόμενους και δημιουργικούς ανθρώπους.’
 
-Σπύρος Στεργίου


Μου σύστησαν αυτό το βιβλίο. Το ζήτησα στα κεντρικά βιβλιοπωλεία, αλλά έπρεπε "να το παραγγείλετε, γιατί δεν το έχουμε". Το παράγγειλα και σε δυο μέρες το είχα στα χέρια μου. Το διάβασα σε δυο δόσεις, τις ταραγμένες μέρες του Δεκέμβρη και το βρήκα θαυμάσιο. Με βοήθησε να καταλάβω καλύτερα τα γεγονότα που διαδραματίζονταν μπροστά στα μάτια μου εκείνες τις μέρες με πρωταγωνιστές τα παιδιά μας, αυτούς τους μικρούς "μισάνθρωπους", που εμείς οι μισάνθρωποι τους γεμίσαμε με ψέματα και υποκρισίες κι εκείνα προσπαθούν να μας πουν πως ένας καλύτερος κόσμος είναι εφικτός... αυτό είναι και το μύνημα αυτού του ξεχωριστού βιβλίου. Το καλύτερο βιβλίο που διάβασα το 2008. 


- Δάφνη Σμυρνιώτη
© Copyright Dimitris Lampos
facebooktwitterSoundCloud